ଦେହ

ବୈଶାଖ ତତାଏ

ତାର ନିଦାଘରେ

ଶ୍ରାବଣ ଭିଜାଏ 

ବରଷା ଟୋପାରେ ,

ଓଠ ଧାରେ ଫୁଟେ ହସ

ଆବେଗତା ଅବସରେ 

ପୁଣି ଦୁଃଖ ଦହନ କାଳରେ 

ଅବା ଫଗୁଣର ...

ଫାଲ୍ଗୁନୀ ବାସରେ ।

ଆଖି ଧାରେ ବହେ ଲୁହ

ଆଶା ହୃଦ ରୁଦ୍ଧତାରେ

ବିଷାଦର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ,

ବିଳାସ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ବିକଳ

ଇନ୍ଦ୍ରିୟାଦି ବିଳାପରେ ।

ସବୁ ସେ ହସୁଛି

କାହିଁକି ନା ସବୁ ସେ ଭୁଞ୍ଜୁଛି ,

ଅନନ୍ତ ନବଶ୍ଚୁମ୍ଭୀ ଆଶାର

ବିରହୀ କାତର ସାଜି

ଚେତନାର ପ୍ରସ୍ତାବରେ

ନ୍ୟାୟେ ଘାଣ୍ଟି ହେଉଅଛି ।

ଏନ୍ତୁଡିରୁ ଯୁଇ ଯାଏ

ଭୋଗର ଲାଳସାରେ

ଏ ତ ଆଶ୍ରୀତ ପ୍ରାର୍ଥୀଟିଏ,

ନିଆଁରେ ଜଳି ପାଉଁଶ

ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ହୁଏ ସେ ଭସ୍ମ

ଅହରହ ଅଣଶ୍ଵାସ

କର୍ମରେ ତଉଲା ହୁଏ ।