ଡାକବାଲା

ଚାହିଁ ରହୁଥିଲି ଡାକବାଲାଟିକୁ

କେତେ ନୂଆ ଆଶା ନେଇ

ପ୍ରିୟାର ସୁନେଲୀ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖେ ସଦା

ହାତ ଲେଖା ଚିଠି ପାଇଁ ।

ଦୂରୁ ଦୁରାନ୍ତରେ ରହିଛି ମୋ ପ୍ରିୟା

ଚିଠି ପତ୍ର ଦିଆ ନିଆ

କାନେ କହିଥିଲି ଚିଠି ନିତି ନିତି

ଦେଇ ରହୁଥିବ ପ୍ରିୟା ।

ମନ ରହୁଥିଲା ଡାକବାଲା ପାଶେ

ଆସି ଦେଇ ଯାଉ ବେଗେ

ଟିକିଏ ବିଳମ୍ବ ହୋଇଲେ କେଜାଣି

ମନ ଭଲ ନାହିଁ ଲାଗେ ।

ବରଷା ,ବତାଷ ଆସିଲେ ଆସୁ ତ

ଟିକିଏ ନଥାଏ ଭୟ

ସଭିଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚାଇ ଦିଏ

ଡାକ ରଖିଥାଏ ଲୟ ।

ଖାକି ପୋଷାକରେ ପଗଡ଼ିଟେ ବାନ୍ଧି

ଖରାକୁ ନ ଦେଖି ଚାଲେ

କାହାକୁ କେତେଟା ଚିଠି ଗଣି ଗଣି

ସାଇକେଲଟାରେ ବୁଲେ ।

ସରଳିଆ ପଣ ଥାଏ ତା ଜୀବନ

ଅନ୍ୟର ସେବାରେ ବ୍ରତୀ

ବହୁ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରିୟ ସାଜି ବସେ

ସଭିଏ ଝୁରନ୍ତି ଅତି ।

ହସର ଲହରୀ ଖେଳି ଯାଉଥିଲା

ଡାକ ବାଲା ଡାକେ ନିଅ

ଡାକ ବାଲା ଡାକ ଶୁଣିବାକୁ ସୌକ

କହିଥାଉ ଟିକେ ରୁହ ।