ଦାଦନ

ନିଜ ଦେଶେ ଯେବେ ମିଳି ନଥାଏ

ଦାନା ମୁଠାଏ ପେଟକୁ

ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ମଣିଷ ଅନ୍ୟ ଦେଶକୁ 

ଯାଏ ଦାଦନ ଖଟିବାକୁ ॥

କୁନି କୁନି ପିଲାଙ୍କୁ ପୋଷିବା ପାଇଁ 

ଟଙ୍କା ନ ମିଳିଲେ ହାତକୁ 

ପର ଆଦେଶ ରେ କାମ କରିଥାଏ 

ଦାଦନ କୁହାଯାଏ ଏହାକୁ ॥

ଭିଟାମାଟି ଠାରୁ ଦୂରେ ରହିଥାଏ 

ନିଜ ଜୀବନ ସଜାଡିବାକୁ 

କେହି ନଥାନ୍ତି ତା ଦୁଃଖ ବୁଝିବାକୁ 

ପଦେ ଆହା କହିବାକୁ ॥

ଯୋଗ୍ୟତା ଥିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ମିଳେନା 

ଖଣ୍ଡେ ଚାକିରି ତାହାକୁ 

ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ ଏଇଠି ସେଇଠି 

ମୁଣ୍ଡ ଟିକେ ଗୁଞ୍ଜିବାକୁ ॥

ଦିନରେ ଖାଇଲେ, ରାତିରେ ନାଇଁ 

କିଏ ଅବା ଦେବ ତାକୁ 

ଏବେର ଦୁନିଆ ଭାରି ସ୍ୱାର୍ଥପର 

ଗରିବ ବାସଇ ସଭିଙ୍କୁ ॥