ଛଳନାର ଅଭିନୟ

ଜୀବନର ଦୋଛକିରେ

ଠିଆ ହୋଇଥିବା ମଣିଷଟା

ସାହାରା ପାଇଁ ହାତ ବଢେଇ

ଚୋରାବାଲିରେ ଲୁଚିଯିବା ଆଗରୁ

ଯିଏ ମୋତେ

କରିଲା ଉଦ୍ଧାର

ତାହା ଯେ ଛଳନାର

ଅଭିନୟ ,ଜାଣିଲା ବେଳକୁ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ

ପୋତି ହୋଇଯାଇଥିଲି

କଳଙ୍କର ପଙ୍କ ଭିତରେ ।

ମୋ ବିଶ୍ବାସ ଟା ଯେ

ତାପାଇଁ ମିଛଥିଲା

ଛଳନାର ମୁଖା ପିନ୍ଧି

ଛଉନୃତ୍ଯର ତାଳେତାଳେ

ଅଭିନୟ କରି

ଯତାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲ

ତୁମେ ଏକପତ୍ନୀ ବ୍ରତଧାରି।

ନାରୀ ଅଟେ ନମସ୍ଯା

ହସଲାଗେ ଅଭନୟର

ପଶାପାଲିରେ ଖେଳୁଥିବା

ପଶାକାଠି ପକାଇ

ଶକୁନୀର କୃରତାରେ

ନିଜକୁ ସଜେଇ

ଓଠରେ ଭରିଛ

ଛଳନାର ହସ

ଆଖିରେ କାମନାର ଅଗ୍ନି

ନାରୀକୁ ଆକର୍ଷିତ

କରିବାର ସମସ୍ତ କଳାକୁ

ଅଭିନୟରେ ପ୍ରୟୋଗ କରି

ତୁମେ ପାଲଟି ଯାଇଛ

ଏକ ଆର୍ଦଶ ମାନବ ।

ଅଭିନୟଟା ଜୀବନ୍ତ କରିବାକୁ

ଆଲିଙ୍ଗନର ମୁଦ୍ରାରେ

ମିଛ ବନ୍ଧନରେ

ବାନ୍ଧିଦେଇ ମୋତେ

କଳଙ୍କର ରଙ୍ଗରେ

ରଙ୍ଗିନ କରି

ଦୁନିଆଁ ଦାଣ୍ଡରେ

ସଜେଇ ଦେଲ କଳଙ୍କିନୀ କରି ।