ବର୍ଷା

ବର୍ଷା ମାସେ ହେଲାନ କେତେ ଖରା

ମେଘ୍ ରଜା କେନ୍ ରାଏଜ୍ ଗଲା,

ଠିକ୍ ସମିଆଁ ଥି ବର୍ଷା ନାଇଁ ହେବାର୍

ମୁନୁଷ୍ ଜୀବନ୍ ହେଲା ଗୁଲଗୁଲା ।

କେତେ ମୁନୁଷ୍ ପୂଜା କରୁଛେ

ମାହାପୁରୁ କେ କରି ଗୁହାରୀ,

ଯେତେ ଜାଣା କଲେ କାଏଁ ହେବା

ଗଛ୍,ପତର୍ ଗଲାନ ସରି ।

ଜମି ବିକି ଫେକଟିରି କଲୁ

ଗଛ୍,ପତର୍ ଗଲା କଟି,

ଏଛେନ୍ କହୁଛୁ ବର୍ଷା ନାଇଁ ହେବାର୍

ମେଘ୍ ଗଲା କାଏଁ ଫାଟି ।

ପଏସା ଲୁଭେ ଜମି,ବାଡି ଦେଲୁ ବିକି

ନିଜକୁ ନିଜେ ରଜା ବନାମି କହିଁ,

ଖରା ଯଦି ଚିଉଁଛେ ତତେ

ବର୍ଷା କେ ଖୁଜୁଛୁ କାହିଁ ।

ଜଙ୍ଗଲ୍ ଥିଲାବେଲେ ମେଘ ରଜା

ଉପୁରୁ ଝରଉଁ ଥିଲା ବର୍ଷା,

ତାହାକେ ଦୁଃଖ୍ ଦେଇକରି

କାଏଜେ କରୁଛୁ ତାହାକେ ଆଶା ।

ହିରାକୁଦର୍ ପାଏନ୍ ସରିଗଲାନ

କେନୁ ହେବା ଚାଷ୍ ବାସ୍,

ଟିକେ ରଚେ କରିଥିବୁ ଜଦି

ବନ୍ୟା କରି ଦେଉଛେ ସର୍ବନାଶ ।

ଅକାଲ୍ ଚଡକ୍ ମାଏଲା ବାଗିର୍

ଦେଉଛେ ରଝୋ କରି ଢାଲି,

ଠିକ୍ ଠିକନା କିଛି ନାଇନ

ବର୍ଷା କେତେବେଲେ ଆଉଛେ ଚାଲି ।

ଆଘର୍ ଜମାନା ଥି ଲୋକ୍ ମାନେ

ମୁହେ ଦେଇ ଦଉଥିଲେ କହି,

କେତେବେଲେ ବର୍ଷା ,ଝକେର୍ ହେବା

ନାଇଁ ଲାଗୁ ଥିଲା କିଛି ବହି ।

ଏଛେନ୍ ରେଡିଓ କହେଲେ ବି

ହେଇ ଜାଉଛେ ମିଛ୍,

ଆସାର୍ କରି ବସିଥା ମୁନୁଷ୍

ଉପୁରୁ ବର୍ଷା ପଡବା ବିଛି ।

ସୁଖି ଗଲାନ ,ଖେତ୍,ବାହାଲ୍

ବର୍ଷା କରୁଛେ ହାହାକର୍

ମୁନୁଷ୍ ତୋର୍ ବୁଧିର୍ ଲାଗି

ମାଏଟ୍ ମାଁ' କରୁଛେ ଚିତ୍କାର୍ ।

ବର୍ଷା,ଖେତ୍ ପ୍ରେମ୍ ମିଲନ୍ କେ

ମୁନୁଷ୍ କରିଦେଲୁ ବରବାଦ୍

ଏଛେନ୍ କହୁଛୁ ବର୍ଷା ନାଇଁ ହେବାର୍

ଏଛେନ୍ କହୁଛୁ ବର୍ଷା ନାଇଁ ହେବାର୍