ବ୍ରହ୍ମସତ୍ତା

ମନରେ ଆସେନି କି ପ୍ରଶ୍ନ

ଏତେ ନିଦ୍ରା ଶିଶୁଟି ପାଇଲା କେଉଁଠୁ,

କିଏ ପୁଣି ଏକାନ୍ତରେ ଆସି,

ତନ୍ଦ୍ରାସକ୍ତ କରଇ, ନୟନ ଯୁଗଳ

ଭାବିଛ କି କେବେ ।

ଜନନୀ ଗର୍ଭରୁ ଆହରଣ ନିଦ୍ରା ସହଚରୀ,

ସୃଷ୍ଟ ମାତୃତ୍ଵସ୍ପନ୍ଦନୁ।

ନିଷ୍ପ।ପ, ନିରୀହ ଅଜ୍ଞାନ ଶିଶୁ ଟିଏ

ହସେ ପୁଣି, କି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ରେ,

ସେହି ହାସ୍ୟ ଆସୁଥାଏ, କେଉଁ ଅଜଣା ଦିଗରୁ।

ଭବିଛ କି କେବେ 

ଆତ୍ମା- ପରମାତ୍ମା, ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଚାଲିଥାଏ,ସୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ

ସେହି ପରମାନନ୍ଦ ଉଛାଳ ତରଙ୍ଗ,

ହସର କାରଣ,

ସେଠି ବିଦ୍ୟମାନ ସ୍ୱୟଂ ନାରାୟଣ ।

ଏତେ କୋମଳତାକୁ ଆସେ କେଉଁ ଠାରୁ ଶିଶୁର ଶରୀରେ,

ଭାବିଛ କି କେବେ 

ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ କିଶୋରୀ ଟି ଲଭଇ ମାତୃତ୍ଵ

ରହସ୍ୟମୟ ପ୍ରେମର, ମୃଦୁ ପ୍ରସନ୍ନତ। ମଧ୍ୟେ,

ବିସ୍ତାରିତ ହୋଇଥିଲା ହୃଦୟ ତାହାର,

କୋମଳତା ଓ ସତେଜତା ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ,

ବିକଶିତ ଥିଲା

ଯାହା ଉଦ୍ଭାସିତ, ଶିଶୁଟିର ଅଙ୍ଗ ଓ ପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗେ ।