ବିଶ୍ଵାବସୁ ଙ୍କ ନୀଳମାଧବ

ଶବର ମୁଖିଆ ନାମ ବିଶ୍ଵାବସୁ

କଣ୍ଟିଲୋ ରାଇଜେ ବାସ,

ନୀଳମାଧବଙ୍କ ସେବା କରୁଥିଲେ

ରଖି ଅଖଣ୍ଡ ବିଶ୍ବାସ ।

ପାହାଡ଼ ଭିତରେ ନିର୍ଜନ ଗୁମ୍ଫାରେ

ଠାକୁରଙ୍କୁ ରଖିଥିଲେ,

ଗୁଳ୍ମ ଭରା ପଥ ଅତିକ୍ରମ କରି

ନୀତି ପୂଜା କରୁଥିଲେ ।

ସେହି ପଥ ପୁଣି ତମସାରେ ଭରା

ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ଭେଦେ ନାହିଁ,

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେଲେ ଗୁମ୍ଫାକୁ ଯିବାର

ରାସ୍ତା ଅବା ମିଳେ କାହିଁ ।

ହିଂସ୍ରଜନ୍ତୁପୂର୍ଣ୍ଣ ପାହାଡ ଘେରା ରେ

ରାଜ୍ୟ ବିଶ୍ଵାବସୁ ଙ୍କର ,

ଅପୂର୍ବ ସୁନ୍ଦରୀ ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟା

ଲଳିତା ଅଟେ ତାଙ୍କର ।

ଉତ୍କଳ ନରେଶ ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଦେବ

ସ୍ଵପ୍ନେ ମାଧବ ଦେଖିଲେ,

ଠାକୁରଙ୍କୁ ଆଣି ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରେ ରଖିବେ

ମନେ ମନେ ଚିନ୍ତା କଲେ ।

ରାତ୍ର ଅତିକ୍ରାନ୍ତେ ପାତ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ସବୁ

ସଭାରେ ଠୁଳ କରିଲେ ,

ସଭାସ୍ଥଳେ ରାଜା ମନର ବେଦନା

ସମସ୍ତ ଙ୍କୁ ବଖାଣିଲେ ।

ଚତୁର୍ଦ୍ଧିଗେ ଦୂତ ପେଶଣ ହୋଇଲେ

ମାଧବଙ୍କ ଖୋଜା ପାଇଁ,

ସମସ୍ତ ଙ୍କ ଚେଷ୍ଟା ବିଫଳ ହୋଇଲା

ଠାକୁର ମିଳିଲେ ନାହଁ ।

ଶେଷେ ସେନାପତି ଆର୍ଯ୍ୟ ବିଦ୍ୟାପତି

ଅନ୍ଵେଷଣ ପାଇଁ ଗଲେ,

ଶବର ରାଇଜେ ବିଶ୍ଵାବସୁ ଘରେ

ଆସ୍ଥାନ ଜମେଇ ଦେଲେ ।

ଶବର ଦୁହିତା ଆଉ ବିଦ୍ୟାପତି

ପ୍ରେମ ଜାଲେ ବାନ୍ଧି ହେଲେ,

ଲଳିତା ସାହାଯ୍ୟେ ନୀଳମାଧବ ଙ୍କୁ

ଗୁମ୍ଫା ମଧ୍ଯେ ଦେଖି ଦେଲେ ।

ରାତ୍ର ଅନ୍ଧକାରେ ଆର୍ଯ୍ୟ ସେନାପତି

ତହୁଁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରି ,

ରାତାରାତି ସେଠୁଁ ପ୍ରସ୍ଥାନ ‌ କରିଲେ

ପୁରୀକୁ ଆସିଲେ ଫେରି ।

ଳନ୍ଯା ଠାରୁ ଶୁଣି ସମସ୍ତ କାହାଣୀ

ରାଗେ ଜର୍ଜରିତ ହୋଇ,

 ବିଶ୍ଵାବସୁ ଆସି ପୁରୀ ପହଞ୍ଚିଲେ

ସଙ୍ଗେ ଲଳିତାକୁ ନେଇ ।

ଆର୍ଯ୍ୟ ଅନାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ  ମିଳନ ଘଟିଲା

ଦୈତାପତିଙ୍କର ସୃଷ୍ଟି

ନବକେବର   ଦାରୁ ଅନ୍ଵେଷଣ  

ରଥ ନିର୍ମାଣ ରେ ଦୃଷ୍ଟି ।