ବିଚିତ୍ର ବର୍ଣ୍ଣ ବୈଭବ

ବସନ୍ତରେ ଯେବେ ମଳୟ ପବନ

    ଚୁମି ଚୁମି ଛୁଇଁଯାଏ,

ବାସନ୍ତୀ ବୁକୁରେ ଫଗୁଣ ପାଖୁଡ଼ା

   ମହକେ ମହକିଯାଏ ।

ଭଅଁର ପରଶେ ପରାଗ ରେଣୁର

   ଫଲ୍ଗୁରେ ଅଂକୁର ଭ୍ରୁଣ,

ଧରିତ୍ରୀ ରାଣୀର କୋମଳ କୋଳକୁ

   ବିଧାତାଙ୍କ ବରଦାନ ।

ସାଗର ବୁକୁରେ ଅରୁଣିମା ହସେ

   ପୂର୍ବରାଗ ପଣତରେ,

ତା' ହସରେ କେତେ ନବ ଆଶାଲୋକ

   ଆଣିଥାଏ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରେ ।

ପଶ୍ଚିମା ରାଣୀର ସୀମନ୍ତ ସିନ୍ଦୂର

   ସନ୍ଧ୍ୟା-ସୁନ୍ଦରୀ ମଥାରେ,

ଭରି ଦେଇଥାଏ ଜୀବନଚର୍ଯ୍ୟାକୁ

  ପୃଷ୍ଠା ପୃଷ୍ଠା ଆକାଂକ୍ଷାରେ ।

ପୃଥ୍ବୀ-ପଣତରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବଙ୍କର

    ମହାକର୍ଷଣର ଫଳ,

ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ ଖଞ୍ଜା ହୋଇଅଛି

   ବିଧିର ବିଚିତ୍ର ଖେଳ ।

ହେ ସୃଷ୍ଟି ! ବିଚିତ୍ର ଧନ୍ୟ ତୋ' ଚରିତ୍ର

    ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ଅଭିନବ,

ସ୍ପର୍ଶରେ ସ୍ପର୍ଶରେ ତରଙ୍ଗ ସଂଚାରେ

     ମୃଦୁ ମୃଦୁ ଅନୁଭବ ।

ନବଜାତ ଶିଶୁ ଜନନୀ କୋଳରେ

    ମମତାର ପରଶରେ,

ବିଚିତ୍ର ସୃଷ୍ଟିକୁ    ଅତିକ୍ରମ ପାଇଁ

   ସଂଘର୍ଷ ଆରମ୍ଭ କରେ ।

ହେ ସ୍ରଷ୍ଟା ! ସର୍ବତ୍ର  ତୁମରି କର୍ତ୍ତୃତ୍ୱ

     ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ଅନୁଭବ,

ଆଙ୍କି ଦେଇଥାଏ ଜୀବନେ ଜୀବନେ

    ବିଚିତ୍ର ବର୍ଣ୍ଣ ବୈଭବ ।