ବିବର୍ଣ୍ଣ ବସନ୍ତ

ଆଙ୍କିଦେଲ ବୋଲି ହୃଦୟରେ ମୋର

ଅଭୁଲା ପ୍ରୀତିର ଚିହ୍ନ

ସେ ଚିହ୍ନରୁ ଆଜି ରକତ ଝରୁଛି

ଜଳାଉଛି ମେର ମନ I

ତୁମ ବାକ୍ୟବାଣେ ଆଖି ଓଦାହୁଏ

ଲୁହ ପିଇଯାଏ ଓଠ

ମନତଳେ ନାଚେ ତୁମରି ରୂପର

ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଚିତ୍ରପଟ I

ଦେବ ଦେବ କହି ନେଇଗଲ ସୁଖ

ହୃଦୟ ଦରଜା ଖୋଲି

ତଥାପି ଖୋଜୁଛି ତୁମ ହୃଦୟରେ

ପ୍ରେମର ନିଃଷିଦ୍ଧ ଗଳି ।

ତୁମ ପ୍ରେମ ସିନା ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର

ସବୁଠୁ ନିଆରା ତୁମେ

କାହୁଁ ବା ବୁଝିବ ମୋ ହୃଦୟ ବ୍ୟଥା

ଲୁହ ହୋଇ ଆଖି ଚୁମେ I

ହୃଦୟରେ ମୋର ରଖିଛ ବୋଲି ତ

ତୁମ ସୁକୁମାର ପାଦ

ସେ ପାଦ ଆଘାତେ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ମୁଁ

ଘାରେ ମୋତେ ଅବସାଦ I

ଚାଲି ଚାଲି ସଖୀ ଥକି ଗଲିଣି ମୁଁ 

ଅବସ ହେଲାଣି ଦେହ

ଦିଅ ନାହିଁ ଆଉ ପ୍ରେମରେ କଷଣ

ଜଗାଅ ଜୀବନେ ମୋହ I