ଭୂଷଣ ଛାଡ଼ିକି ଦୂଷଣ ହେଉଛୁ

ଭୂଷଣ ଛାଡ଼ିକି ଦୂଷଣ ହେଉଛୁ

କପଟ ଆଚରି ହେଳେ

ଭାବୁଛୁ ପଛରୁ ଛୁରୀକୁ ଭୂଷିବୁ

ଲଗାଇ ବନ୍ଧୁକୁ ଗଳେ !

ପାଜିଙ୍କ ବେଭାର କାଜିଙ୍କୁ ଗୋଚର

ଦଣ୍ଡକୁ ସାବାଡ଼ ଭଣ୍ଡ

ବିଜ୍ଞର ଆଳରେ ଅଜ୍ଞର ଖେଳଟା

ଚିହ୍ନାକୁ ମୂରୁଖଗଣ୍ଡ !

ଦିନରେ ଲଣ୍ଠନ ଦେଖାଇ କାହାକୁ

ସୁବିଧା କରିବୁ କାବୁ

ମସୁଧା ମନରେ ସେମିତି ମରିବ

ଝଡ଼େଇ ହେବନି ଡାବୁ !

ବଜ୍ଜାତ ଗୁରୁର ଚେଲାକୁ ସାଜିଛୁ

ପୁଣ୍ୟକୁ ମିଳୁନି ଏତେ

ବିବେକ କଥାକୁ ଟିକିଏ ମାନିନୁ

ପାପକୁ ମାତିଛୁ ସତେ !

ମିଛର ଦେହରେ ସତ୍ୟର ଖୋଳପା

ଲଗେଇ ଯିବୁନି ଜିଣି

ନିର୍ଲଜ ଆଉକି ଗଛରେ ଫଳନ୍ତି

ପାରିନୁ ଏତକ ଜାଣି !