ଭଦ୍ର ମୁଖା

ମୁଖାଟା ଉତାରି 

ଫିଙ୍ଗି ଦେଲା ପରେ 

କି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ !

ସେଇ ମୁଖାତଳେ 

ଲୁଚି ରହିଥିବା ଚେହେରାଟି 

କଣ ହେଇପାରେ 

ଏତେ କଦର୍ଯ୍ୟ !

   ସତ ସତିକା ହସ ଭଳି 

   ହସିଦିଅନ୍ତି ଦେଖି, 

   ଅସହାୟ କୁଟାଖିଅଟେ 

   ପରି ଅନେକେ ଭାସିଯାଆନ୍ତି 

   ମିଛରେ ବଢ଼ିଆସିଥିବା 

   ସେଇ ସାହାଯ୍ୟର ହାତଟିକୁ 

    ସାଥିରେ ଜାବୁଡି ରଖି l

 ମୁହଁଟାକୁ ଭଦ୍ରମୁଖା ତଳେ 

 ଲୁଚାଇ କି ଗର୍ବ 

 ସତେ ଅବା କରୁଛ, 

ଭୁଲିଯାଇ ସ୍ୱାଭିମାନ 

ଆତ୍ମଗ୍ଲାନିର ପାହାଡ 

ତଳକୁ ନିଜକୁ ନିଜେ 

ଠେଲି ହେଇ ଯାଉଛ  l