ବାଟୋଇ PROMPT 9

ସେ ଚାଲେ ଅସରନ୍ତି ଦୂର

ଗ୍ରାମ ପଥ ସଡ଼କ ପଥ

ଜୀବନର ଚଲାପଥ  ।

କେବେ ସେ ଦଉଡି ଯାଏ

ଆଗ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ

କେତେ ଝୁଣ୍ଟି ବି ହାର ମାନିନି

ପାନ୍ଥଶାଳାରେ ଅଟକିବା ଆଗୁ

ବାଛି ନିଏ ଗଛ ମୂଳ

କାରଣ ସେ ଵାଟୋଇ ।

ସେଇଠି ସେ ପାଏ

ପତରର ଶିରିଶିରି ପବନ

ସୂରୁଯର ଛାଇ ଆଲୁଅ ଖେଳ

ପାଦ ତଳେ ମାଟି

ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଆକାଶ

କାନ୍ଧ ମୁଣିରେ ଵୋତଲଟେ ଜଳ ।

ଥକ୍କା ମେଣ୍ଟି ଚାଲିବାକୁ ହେବ

ଆଗକୁ ଅନେକ ଆଗକୁ

ହେଲାଯାଏ ଫେରିବାର ବେଳ  ।