ଅସୀ ଠାରୁ ମଶୀ ବଡ

ଅସୀ ଠାରୁ ଶକ୍ତି ବାନ,

ପବନ ଠାରୁ ବେଗବାନ୍

ହେ ମୋର ପ୍ରୀୟ ମଶୀ ତୁ ଆଗେଇ ଚାଲ ।

କାହିଁ କେଉଁ କାଳୁ ତୁ ବାଣ୍ଟି ଆସୁଅଛୁ

ଜ୍ଞାନର ସୁରଭି

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସତ୍ୟ, ଧର୍ମ, ନ୍ୟାୟ ର ପଥ ଦେଖାଇ ଆସିଛୁ

ଜ୍ଞାନର ଦୀପାଳୀ ଜାଳି ।

ତୋରି ପାଇଁ ଅତିତ ଗାଥା

ଇତିହାସ କଥା

ଆମରି ସାମ୍ନାରେ ।

କେତେବେଳେ ତୁ ପ୍ରେମିକାା ପାଇଁ ଚିଠି ଲେଖିଛୁ

ତ କେବେ ପୁଣି ଦେଇଛୁ ବିରହର ଯନ୍ତ୍ରଣା ।

କେବେ ତୁ ମୈତ୍ରୀର ସନ୍ଦେଶ ପତ୍ର ଲେଖିଛୁ

ତ କେବେ ଯୁଦ୍ଧର ସ୍ବାାକ୍ଷର ବହନ କରିଛୁ ।

କେବେ ତ ମିଠା ସ୍ପର୍ଶରେ ପ୍ରେମିକ ରୋମାଂଚିତ ହୋଇଛି

ତ କେବେ ପୁଣି ସ୍ବାଧିନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ମନରେ ଜଳାଇଛୁ

ବିପ୍ଳବର ଜୁଇ ।

ତୁ କେବେ ବି ଯାଇନୁ ଡରି

ଅନିତୀ ଆଗରେ

କେବେ ବି ଯାଇନୁ ଡରି

ଦାରିଦ୍ର୍ୟର ଉତ୍କଟ ଅନ୍ଧାରେ ।

ସର୍ବଂସହା ହେ କଲମ ମୋର

ନ ଯାଆରେ ଥକି

ଆଗେଇ ଚାଲ ତୁ

ଧର୍ମ ପଥେ

ନ୍ୟାୟ ପଥେ

ଆଗକୁ ଆଗକୁ .।