ଅଶାନ୍ତି ଜୀବନ

ଶାଶୁଟି ମୋର ଯେ       ନିତି କଳି କରେ

            ସ୍ୱାମି କରେ ମଦ୍ୟପାନ

ଶଶୁର ଯେ ବସେ      ମୁହଁକୁ ଫୁଲେଇ

          ନଣନ୍ଦ ଛାଡେ ଯେ ବାଣ ।

ଦେଢଶୁର ମୋର          ଭାରି ସ୍ୱାର୍ଥପର

           ଯାଆ ମନରେ ଭାରି ହିଂସା

କେଉଁଥିରେ କିଛି         ଭୁଲ ହୋଇଗଲେ

          କରେ ମୋତେ ଲୋକ ହସା ।

ସାନ ଯ଼ାଆଟି ମୋର          ଭାରି ଯେ ଫୁଲେଇ

             ହୁଏ ସେ ନିତି ଫେସନ୍

ସୁହଁଁ ପାଉଡର                କମ ହୋଇଗଲେ

                ହାରି ଦିଏ ସନମାନ ।

ଦିଅର ଯେ ମୋର       ନିତି ସଞ୍ଜେ ଫେରେ

          ଶୁଣେ ନାହିଁ ମୋର କଥା

କେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ        ପଦେ କହିଦେଲେ

          ଖାଇ ଯିବେ ମୋର ମଥା ।

ଏମିତି ଘର ମୁଁ                 ପାଇଛି ଜୀବନେ

           ସବୁଦିନ ଯେ ଅସାନ୍ତି

ବରଷ ବରଷ                  ବିତାଇ ଚାଲିଛି

           ଟିକେ ହେଲେ ନାହିଁ ମୁକ୍ତି ।