ଅପୂର୍ବ ଦର୍ଶନ

ସୁନା ରୁପା କିଛି ମାଗି ତ ନ ଥିଲି ସବୁ ତ ଅଟେ ନକଲି

ସାରା ଜୀବନଟା ଖୋଜି ବୁଲୁଥିଏ ତୋତେ ତ ପାଇବି ବୋଲି ।

ଡାକି ତୁ ଆଣିଲୁ ବହୁତ ଦୁରରୁ ତୋହରି ଆଶିଷ ଦେଇ

ବିନା କଷ୍ଟରେ ତୋ ଦର୍ଶନ ମିଳିଲା ତା ଠାରୁ ଖୁସି ତ ନାହିଁ ।

ନା ଥିଲେ ପଣ୍ଡା ନା ଥିଲେ ସାଙ୍ଗ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ

ତୋର ଆଶ୍ରିବାଦ ଥିଲା ମୋ ସାଥେ ତୋତେ ତ ଦେଖିବା ପାଇଁ ।

ଆଖିର ଲୁହକୁ ରୋକି ପାରିଲିନି ତୋର ଚକାଆଖି ଦେଖି

ନଡିଆ ତୁଳସୀ ପଣ୍ଡା ହାତେ ଦେଲି ହସୁଥିଲୁ ତୁହି ଦେଖି ।

ପେଟର ଭୋକକୁ ସମ୍ଭାଳି ହେଲାନି ତୋର ଦରଶନ ପରେ

ଅବଢା ତୋରାଣି ପିଇଲୁ ତ ଆମେ ଅମୃତ ତା ପାଖେ ହାରେ ।

ଗରମ୍ ଗରମ୍ ଅବଢା ଖାଇଲୁ ମୋର ପ୍ରୀୟ ଦୋକାନରେ

ରିକ୍ସା ଧରି ଆମେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ପୁଣି ଆମ ଗୁରୁ ଆଶ୍ରମରେ ।

ଏମିତି ଦର୍ଶନ କେବେ ତ ନ ଥିଲା ବଡ ଭାଗ୍ୟବାନ ମୁହିଁ

ସବୁ ବର୍ଷ ମୋତେ ଡାକି ତୁ ଆଣିବୁ କେବେ ଭି ଭୁଲିବୁ ନାହିଁ ।

ପୁରୀ ତୀର୍ଥ ସ୍ଥାନ ପୁରୀ ଶଙ୍ଖକ୍ଷେତ୍ର ପୁରୀ ମୋର ଜଗା ଘର

ତୋତେ ଦେଖିବାଟା ନୁହଁଇ ସହଜ ନ ଲାଗିଲେ ତୋର ଡୋର।

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଅପୂର୍ବ ମିଳନ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରହିଥିବ

ଭୁଲିବୁନି କେବେ ଏହି ଭକତକୁ ତୋତେ ସଦା ଝୁରୁଥିବ।