ଐତିହ୍ୟ ଆମର

ଐତିହ୍ୟ ଆମ ବଂଶ ବୁନିଆଦୀ

ଐତିହ୍ୟ ଆମ ଭାଷ୍ୟ ,

ଜୀବନ ପଥେ ଦିଗବାରେଣୀ ସେ

ସମୟ କରେ ଲାସ୍ୟ ।

ଅତୀତ ଛାତି ଚିରି

କେଉଁ ପୂଣ୍ୟ ବଳେ ଜୀବନ ଧନ୍ୟ

ହସୁଥାଏ କିରି କିରି ।

ଐତିହ୍ୟ ଆଉ ପରମ୍ପରା ଆମ

ସଜଳ ଜୀବନ ଧ୍ୟେୟ

ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ପ୍ରୀତି ପୀଉଷେ

ଲାଗୁଥାଏ ମଧୁମୟ ।

ପୂଣ୍ୟ ପଥରେ ଚଳି

ଦୁଃଖର ଦିହୁଡି ଭିତରୁ ଉଇଁବ

ସୁଖର ସୂରୁଜ ଝଳି ।

କେଉଁ ଇତିହାସ ଅମର ହୋଇଛି

ଆଜି ବି ଭୂବନ ତଳେ

କଳିଙ୍ଗ ସାଧବ ବୋଇତ ବନ୍ଦାଣ

ଘୃତର ଦୀପାଳି ଜଳେ ।

ପାନ ଗୁଆ ପ୍ରେମେ ଥୋଇ

ସୂମନ ସଜ୍ଜିତ ପାଟୁଙ୍ଗା ଡଙ୍ଗାକୁ

କୁଳ ବଧୁ ବନ୍ଦୁଥାଇ ।

ବାରବାଟୀ ଦୁର୍ଗେ ଦୁର୍ଗ ନରପତି

କିଏ କେତେ ଗଲେ ହଜି

କେତେ ସେ ପାଷାଣ ଶୈବାଳ ପ୍ରାଚୀର

ଅକାଳେ ପଡିଛି ଭାଜି ।

ଏଇ ମହାନଦୀ ତୀରେ

ଚଣ୍ଡାଶୋକ ରଣ ଯବନର ପଣ

ପ୍ରତିଧ୍ବନି କାହା ସ୍ବରେ ।

କଳିଙ୍ଗ ସାଧବ ଦରିଆ ବୁକୁରେ

ମେଲିଛି ବୋଇତ କେତେ

ଅସୁମାରୀ ଧନ ଆଣିଛି ସେ ବୋହି

ବିଭବ ହେବାକୁ ବିତ୍ତେ ।

ହୋଇଛି ସେ ବାଲି ରାଜା

ଓଡିଆ ପୁଅ ମୋ ଯଶ ଓ ଗୌରବ

କରୁ ତାର ସ୍ମୃତି ପୂଜା ।

କେତେ ଯେ ବିପଣୀ କେତେ ଯେ ରୋଷଣୀ

ଶୋହେ ମହାନଦୀ କୂଳେ

ଏ ବାଲି ଯାତରା ନାମରେ ନାମିତ

ଐତିହ୍ୟ ଆମର ଝଳେ ।

ମାଆ ମଙ୍ଗଳା ସୁମରି

ବୋଇତ ବନ୍ଦାଣ ସ୍ମୃତି ଜାଗରଣ

କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ବରି ।।