ଅଦୃଶ୍ୟ ଲୀଳା

ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ       ଶ୍ରୀଲକ୍ଷ୍ମୀ କାନ୍ତ

          ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବସ

ଚକାନୟନକୁ         ଉନମୁକ୍ତ କରି

          ରଂଗା ଅଧରରେ ହସ ।

ବଡ ଦିଅଁ ବୋଲି       ହୁରି ପଡିଅଛି

          ଚଉଦିଗେ ସେବା ପୂଜା

ବଡଦେଉଳରେ         ପତିତପାବନ

          ଉଡୁଅଛି ବଡ ଧ୍ବଜା ।

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ          ନିମନ୍ତେ ସାଆନ୍ତ

          ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀଙ୍କ ସାଥେ

ନିଜ ମନ୍ଦିରର           ସୁରକ୍ଷା ଦାୟିତ୍ବ

          କିମ୍ପା ନ ନେଇଛ ହସ୍ତେ ।

ଦୁର୍ମତି ତସ୍କର           ମନ୍ଦିର ଭିତରେ

          ରଚିଗଲା ଯେଉଁ କାଣ୍ଡ

ଜଳ ଜଳ କରି         ଚାହିଁ ବସିଥିଲ

          କରମ କଲା ପାଷାଣ୍ଡ ।

  ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପୁରାଣରେ      ନିଜେ ଚୁଲି ଭାଂଗି

            ହୋଇଥିଲ ହନ୍ତସନ୍ତ

  ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରି        ଦୁର୍ବୃତ୍ତ ମାନବ

            ଦେଲା ଦାରୁଣ ଆଘାତ ।

  ସମୟକୁ ଯିଏ       ବାନ୍ଧିଛି ହାତରେ

            ଆଜି ସମୟ ହାତରେ ବନ୍ଧା

  ମହାପ୍ରସାଦର         ବିଳମ୍ବର ହେତୁ

            କରୁଥାନ୍ତି ଅପନିନ୍ଦା ।

  ଗୋଟି ଗୋଟି କରି      ଚୁଲି ସେ ଭାଂଗିଲା

            ଜାଣି ନ ପାରିଲେ କେହି

  କି ଅଦୃଶ୍ୟ ଲୀଳା         ରଚାଇଲ ପ୍ରଭୁ

            ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ       ଭାବଗ୍ରାହୀ ।

   ପ୍ରତି ଅବତାରେ         ଦୁଷ୍ଟକୁ ନାଶିଛ

             ସନ୍ଥକୁ ପାଳିଛ ହରି

    ଅତି ଶୀଘ୍ର ଏହି         ଉଦଣ୍ଡ ମାନବେ

                ଶାସ୍ତି ଦିଅ ନରହରି ।