ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ

     ଅଚିହ୍ମା ମଣିଷ

     **********

ଶାସ୍ତ୍ର କହେ ଅଜ୍ଞାନ କୂଳଶୀଳସ୍ୟ ବାସ ନ ଦେୟୋ ।

ଏତେ ବଡ ଦୁନିଆଁରେ ସମସ୍ତେ ପରିଚିତ ବା ଜଣା ଶୁଣା ଥିବେ ତାହାର କିଛି ମାନେ ନାହିଁ । ତଥାପି ନାମ ଜାତି କୂଳ ବିଷୟରେ ସମ୍ୟକ୍ ଧାରଣା ନ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସହିତ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ କଲେ କିପରି ବିପଦରେ ସମୁଖିନ ହବାକୁ ପଡେ ତାହା କବିତାରେ ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛି ।

ଏତ ବଡ ଦୁନିଆଁରେ ନୁହଁନ୍ତି ସଭିଏଁ ନିଜର ।

 କିଏ ସମ୍ପର୍କିୟ ଆଉ କିଏ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ଭାବେ ପରିଚିତ ।।

ଆଜି ଯିଏ ଅଜଣା ଅଶୁଣା କାଲି ସିଏ ଜଣା ।

 ଚିହ୍ମା ପରିଚିତ ବେଳେ ବେଳେ ନ ଦିଅନ୍ତି ଠିକଣା।।

ଅଚିହ୍ନା ଅପରିଚିତ ବେଳେ ବେଳେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି ବିପଦ ସମୟରେ ।

ଯଦି ଆମେ ନିଏ ଏକ ବାହାଘରରର ।

    ତେବେ ତାହା କରିଦିଏ ଷ୍ପଷ୍ଟ ।।

ଏମିତି ଏକ ବାହାଘର ହୁଏ ପୁଅ କି ଝିଅ ।

 କେହି କାହାକୁ ଜାଣି ନଥାନ୍ତି କିମ୍ବା ଫେସବୁକ କି ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ଦ୍ୱାରା ପରିଚିତ ହୋଇ ବାହାଘର ହୋଇଥାଏ ।।

ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ପୁଅ ଝିଅଙ୍କର ମନ ବିବାହ ପରେ ମିଶିଲା ତ ବିଭାଘର ହୁଅଇ ସଫଳ ।

ଅବା ଘଟେ ପଶ୍ଚାତାପ ଘଟେ ବିବାହ ବିଚ୍ଛେଦ ମୂଳ ।।

ଅଚିହ୍ମା ଅପରିଚିତ ଲୋକକୁ ଆମେ କରିଥାଉ ଦାନ ଧର୍ମ ।

କିଏ ଜାଣେ ସେ ଦାନ ଧର୍ମ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ କି ଅଯୋଗ୍ୟ ।।

ଏ ଦୁନିଆଁରେ ସମୟ ଚକ୍ରରେ ଅଚିହ୍ନା ହୁଅଇ ଚିହ୍ନା

ଚିହ୍ନା ହୁଅଇ ଅଚିହ୍ନା ।

ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନାକୁ ନେଇ ଗଢା ଏ ଦୁନିଆଁ ।।