ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ କିଏ

ଆମେ ତ ସଭିଏଁ ଭାଇଭଉଣୀ,

ଗୋଟିଏ ଡୋରୀରେ ବନ୍ଧା ।

ସ୍ୱାର୍ଥପର ହେଲେ ଏହି ସମ୍ପର୍କଟା,

ପଡିଯିବ ଦିନେ ମାନ୍ଦା ।।

ଭାତୃଭାବ ଘେନି ଏକାଠି ରହିଲେ,

ନ ଆସିବ କେବେ ଝଡ ।

ଏକତା ଥିଲେ ହିଁ ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ,

ଜିତିଯିବା ଆମେ ଗଡ ।।

ଭଲପାଇବାଟା ରହିଥିବ ଯେବେ,

ଅଚିହ୍ନା ହୁଏ ନିଜର ।

ସ୍ନେହ ପାଇଥିଲେ ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ,

ହେବ ନାହିଁ କେବେ ପର ।।

ଭଲପାଇବା ଓ ସ୍ନେହକୁ ଆଦରି,

ନିଜର କର ସଭିଙ୍କୁ ।

ଏ ଦୁନିଆଟା ହୋଇଲେ ନିଜର,

ଡର ବା ଆଉ କାହାକୁ ।।

ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନାର ,

ତିଳେ ହିଁ ସ୍ଥାନ ନ ଥାଏ ।

ଏ ବିଶ୍ଵକୁ ଯେବେ ଆଦରିବ ବନ୍ଧୁ,

ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ କିଏ ?