ଅବୁଝା ମନ

ଅବୁଝା ଏ ମନ ବୁଝେ ନାହିଁ କାହଁ

ତୁମକୁ ସେ ଭଲ ପାଉଛି

କିପାଇଁ ଅବୁଝା ହୁଅ ଏତେ ପ୍ରିୟା

କୁହ ଥରେ ମୋତେ କାହିଁକି  ।

କେମିତି କହିବି ହେ ପ୍ରାଣ ସଙ୍ଗିନୀ

ଭଲ ମୁଁ ପାଉଛି କେତେ

ସାଗର ବୁକୁରେ ଯେତେ ନୀଳ ଢେଉ

ଉଙ୍କି ମାରୁ ଥାଏ ସତେ    ।

ଆଖି ପଲକରେ ରହିଅଛ ସକ୍ଷୀ

ହୃଦୟର କାନ୍ଥ ଡେଇଁ

ମରିବାଟା କଷ୍ଟ ତୁମବିନା ସାଥି

ଜିଇଁବି ମୁଁ ପାରୁ ନାହିଁ     ।

ଦେଖାଇ ହୁଅନ୍ତା ହୃଦୟଟା ଯଦି

ଚିରି ଦେଉଥିଲେ ଛାତି

ନିଶ୍ଚୟ ଦେଖାନ୍ତି ତୁମକୁ ସଜନୀ

ମୋର ଏ ଗଭୀର ପ୍ରୀତି    ।

ଜାଣିଛକି ପ୍ରିୟା ତୁମ ଭାବନାରେ

ପାହେ ସାରା ରାତି ମୋର

ସଜାଇ ଦେବୀ ମୋ ମନ ମନ୍ଦିରରେ

ଲୁହରେ ଜାଳେ ଜାଗର   ।

ମୋ ପାଇଁ ମନରେ ଅଛି କେତେ ପ୍ରେମ

ଅବା ଅଛି କେତେ ଘୃଣା

ନିଶ୍ବାର୍ଥ ପ୍ରେମର ସଞ୍ଜବତୀ ଜାଳେ

ବଜାଇ ପିରତି ବୀଣା   ।