ଅଭିଳାଷ

ଇଛାହୁଏ ବହିଯିବି ନଈଟିଏ ହୋଇ

ତୁମ ସାଗରର ବକ୍ଷକୁ

ଇଛାହୁଏ ଫୁଲ ହୋଇ ଫୁଟିଯିବି

ତୁମର ସେ ମନ ଉପବନକୁ ।

ଇଛାହୁଏ ଲୋଟିଯିବି ତୁମ କୋଳେ

ଆସୁ ଯେତେ ବିପଦ

ଇଛାହୁଏ ହସିହସି ସାଉଁଟିବି

ସବୁ ତୁମ ଦୁଃଖ ତ ।

ଇଛାହୁଏ ଢାଳିଦିବି ପାଦତଳେ

ସବୁ ସୁଖ ସମ୍ପଦ

ଇଛାହୁଏ ତୋଳିଦେବି ତୁମ ପାଇଁ

ସ୍ୱର୍ଗର ପାରିଜାତ ।

ଇଛାହୁଏ ଗାଇଯିବି ତୁମ ପାଇଁ

ମହ୍ଲାର ରାଗିଣୀ ତ

 ଇଛାହୁଏ ନାଚିଯିବି ତୁମ ଛନ୍ଦେ

ଦେବଦାସୀ ହୋଇ ତ ।

ଇଛାହୁଏ ପିଇଯିବି ତୁମର ଅଝଟ ପଣ

ବିଷ କଣ୍ଠ ପରି ତ

ଇଛାହୁଏ ଭରିଦେବି ତୁମ ମନେ

ଅସୁମାରି ଅମୃତ ।

ଇଛାହୁଏ କହିଦେବି ସବୁକିଛି

ମରମର କଥା ତ

କେବେହେଲେ ପଚାରିନ କିବା ଅଛି

ତୁମ ମନେ ବ୍ୟଥା ତ ।

ଇଚ୍ଛାହୁଏ ଗପୁଥିବି ତୁମ ସାଥେ

ଅୟୁତ ଯୁଗର ଗଳ୍ପ ତ

ଗପିଯିବି ଭାବେ ହେଲେ

ଗପି ପାରେନାହିଁ ତ ।

ଇଛାହୁଏ ଶୋଇଯିବି ତୁମ କୋଳେ

ଚିର ନିଦ୍ରା ଶେଯରେ

ସେଥିପାଇଁ ଶରଣ ପଶୁଛି ସେଇ

ବିଭୁ ପାଦତଳରେ ।

ବିଷମୟ ଏ ସଂସାର ତୁମ ନାମ

ସାର ଏକା ସଂସାରେ

ଶୟନେ ସ୍ୱପନେ ଧ୍ୟାୟୀ

ତଵ ନାମମୃତ ପିଇ ।

ପାଏ ମୁକ୍ତି ଅଚିରେ

ତୃଷିତ ପ୍ରାଣରେ ଟିକେ

ଝରାଅ ପିୟୁଷ ଧାରା

ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନ ପାଉ ଏ ଜୀବ ତ

ଇଛାମୟ ପୂର୍ଣ୍ଣକର ମମ ଇଚ୍ଛା

ଉଦ୍ଧାର କର ଏ ପାପ ଜଗତ |