ଆଷାଢର ଆଗମନେ

ମେଘର ମୁକୁଟ    ପିନ୍ଧିଣ ଆଷାଢ

    ଆସିଛି ଧରା ଧାମକୁ

ରଜ ପରବରେ    ଦୋଳିରେ ଝୁଲିଣ

    ରଜ ପାନ ଖାଇବାକୁ||

ଝିପି ଝିପି ହୋଇ    ବରଷି ଯାଉଛି

   ପାନ ନିଶା ମତୁଆଲୀ

ପୋଡ ପିଠା ଖାଇ   ରଜ ଗୀତ ଗାଇ

   ଆନନ୍ଦରେ ଖେଳି ଦୋଳି||

 

ଧରଣୀ ରାଣୀକୁ    ଦେଇଛି ଭିଜାଇ

    ହୋଇଛି ସେ ରଜସ୍ୱଳା

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ    ଫଳେ ଭରିଦେବ

   ହୋଇଣ ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା ||

ବୃକ୍ଷ କୋରଡରେ   ଚାତକ ଦଳର

   ତୃଷାର୍ତ୍ତେ ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର

ସହି ନ ପାରିଣ   ଝରିଲା ବରଷା

  ଆକାଶ ଆଖିର ନୀର ||

  

ଚାତକର ତୃଷା     ମେଣ୍ଟାଇ ଦେବାକୁ

    ଝିପି ଝିପି ବରଷିଲା

ଆନନ୍ଦେ ଚାତକ   ଚାତକୀର ଦଳ

   ବର୍ଷାଜଳ ପାନ କଲା ||

କଳା ମେଘ ଦେଖି   ବଣରେ ମୟୂର

   ନାଚେ ଛମ ଛମା ଛମ

ଦେଖି ତା ସୁନ୍ଦର   ପୁଚ୍ଛର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

     ମୟୂରୀ ହୃଦୟେ ପ୍ରେମ ||

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢର   ବରଷାରେ ଭିଜି

   ଚାଷୀକୁଳ ତରତର

ଧାନ ତଳି ନେଇ   ବିଲରେ ରୋଇଲା

   କୃଷି କର୍ମେ ହରବର ||

ବାଡି ବଗିଚାରେ  ମଞ୍ଜି ପୋତିଥିଲା

   ଅଙ୍କୁରିତ ହେଲା ତାହା

ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ମାସେ ପୋତା  କଦଳୀର ପୁଆ

   ଆଷାଢରେ ହେଲା ଠିଆ ||

ସାରୁ ବୁଦା ମୂଳେ  ବେଙ୍ଗ ଓ ବେଙ୍ଗୁଲି

   ବରଷାର ଆଗମନେ

କେଁ କଟର ସୁରେ   ରଡି ଛାଡୁଛନ୍ତି 

    ଅତି ହରଷିତ ମନେ ||

କଙ୍କି ପ୍ରଜାପତି   ଆକାଶେ ଉଡନ୍ତି

   ବରଷାର ଆଗମନେ

ଏଠି ସେଠି ବସି   ଯାଉଛନ୍ତି ଖସି

   ଖୁସି କରି ଶିଶୁ ଗଣେ ||

ନାଲି ଟୁକୁ ଟୁକୁ   ସାଧବ ବୋହୁର

    ନସର ପସର ଚାଲି

 ଗେଣ୍ଡୁ ପୋକ ସଙ୍ଗେ  ତେଲୁଣି ପୋକ ବି

   ବାହାରି ପଡିଲେ ବୁଲି ||

ସରିସୃପ ଯେତେ   ପିଲା ଛୁଆ ଧରି

    ବାହାରକୁ ବାହାରିଲେ  

 ଖାଦ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣେ   ବୁଲି ଏଣେ ତେଣେ

   ସଭିଙ୍କ କାଳ ସାଜିଲେ ||

ଭାଇ ବଳଭଦ୍ର   ଭଉଣୀ ସୁଭଦ୍ରା

   ସଙ୍ଗେ ଘେନି ଜଗନ୍ନାଥ

ବରଷାରେ ଭିଜି  ରଥ ପରେ ବସି

  ରଚନ୍ତି ଗୁଣ୍ଡିଚା ଯାତ ||

ରଥରେ ବାମନ   କରିଣ ଦର୍ଶନ

  ଭକ୍ତ ହୁଅଇ ତଲ୍ଲୀନ

ଜାତି ଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣ  ଭାଷା ନିର୍ବିଶେଷେ

  ଏକମନ ଏକ ପ୍ରାଣ ||

ସତେକି ଆଷାଢ  ବରଷାକୁ ନେଇ

   ଆସଇ ଏହି ଜଗତେ

ପ୍ରଭୁ ଚକାଡୋଳା   ଦର୍ଶନ ପାଇଁ କି

   ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ସାଥେ ରଥେ ?