ଆଷାଢ଼ ଲୀଳା

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ତପ୍ତ ଧରା ଅନେଇ ରହିଛି

   ନଭୁ ଲାସ୍ୟମୟୀ ଧାରା ।

କାଦମ୍ବିନୀ ତେଜେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୁଏ

  ସବୁଜ ବନାନୀ ଧରା ।

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ର ପହିଲି ବରଷା

  ପ୍ରକୃତି ସାଜିଛି ଗଭା ।

ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ଘୋଷଯାତ୍ରାରେ ଅଛନ୍ତି

   ରଥରେ ନୀଳ ଚନ୍ଦ୍ରମା ।

ନବ ପଲ୍ଲଵରେ ମେଘ ମହ୍ଲାର

  ଘଡଘଡି ଶବଦରେ ।

ରାଗିଣୀ ଗାଉଛି ଅଦୃଶରେ କେହି

  ରହି ନୀଳ ଗଗନରେ।

ଶ୍ୟାମଳ ମେଖଳା କଟିଦେଶେ ଶୋହେ

  ଝୀନ ପିତାମ୍ବରୀ ପାଟ ।

ଭିଜେଇ ଦେବାକୁ ନନ୍ଦିଘୋଷେ ପ୍ରଭୁ 

   ମେଘକନ୍ୟା ଖୋଜେ ବାଟ।

ମଲ୍ଲୀ ଓ ମାଳତୀ ଚମ୍ପା କଦମ୍ବରେ

   ପ୍ରକୃତି ବାନ୍ଧିଛି ଜୁଡ଼ା ।

ଭକତ ଗହଣେ କାଳିଆ ହାତୀକୁ

   ରଥକୁ ହେଉଛି ଭିଡା ।

ସାଜିଛି ପ୍ରକୃତି ନବଯୌବନରେ

  ପ୍ରକୃତି ପୁରୁଷ ଲୀଳା ।

ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ଚାଲିଛି ସଂସାରେ

   ଅପୂର୍ବ ଆଷାଢ଼ ମେଳା ।

ରଥରେ ବସାଇ ଜଗତନାଥଙ୍କୁ

  ରଥକୁ ଭିଡୁଛି ରଥ ।

ଆତ୍ମା ରଥ ଭିଡ଼େ ପରମାତ୍ମା ରଥ

  ବଡ଼ ବିଚିତ୍ର ଏ ଜଗତ ।

ନୀଳାଦ୍ରୀ ଶିଖରେ ରତ୍ନସିଂହାସନେ

   ଭୁଲି ରାସଲୀଳା ସୁଖ ।

ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ଲୀଳାରେ ହୋଇ ଆତ୍ମହରା

   ସୁନ୍ଦରା ଚଳେ ଶ୍ରୀମୁଖ ।

ଜୀବ ପରମର ଅପ୍ରାକୃତିକ ଲୀଳା

   ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ସଙ୍ଗେ ।

ସପ୍ତବର୍ଣ୍ଣ ରଙ୍ଗେ ଫୁଟି ଦିଶୁଛିକି

   ନଭ ଚାତୁମ୍ଭରା ମେଘେ ।

ପବିତ୍ର ଆଷାଢ଼ ପ୍ରେମେ ହୋଇ ଭୋଳ

    ଜାତି ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷେ ।

ପରମାତ୍ମା ରଥ ଟାଣି ନେଉଥାନ୍ତି 

   କାଳିଆ ଠାକୁର ହସେ ।