ଆଶାରେ ତୁମେ ଜଣେ

ଝାଞ୍ଜି ପରବତ କୂଳରେ

ଝରୁଥିବା ଝରଣାର ଶବଦ ହୋଇ 

ତୁମ ହସରେ ମୁରୁକି ହସ ମିଶାଏ

ନିଜ ଦୁଃଖକୁ ପାଣି କରି ଦେଇ 

ତୁମ ଗାଁକୁ ଆସିବାକୁ ଚାହେଁ ।

ତୁମେ ଉଛୁଳି ପଡୁଥାଅ ଖୁସିରେ

ମୁଁ ଧୂଆଁ ହୋଇ ପବନରେ ଭାସୁଥାଏ 

କେହି କେହି କହନ୍ତି ଭସା ମେଘମାଳା

ମୟୁରୀ ସାଜି ନାଚିବାକୁ ଝରିପଡ଼େ 

ତୁମ ଦେହକୁ ପ୍ରେମରେ ଭିଜେଇ ଦିଏ । 

ମୁଁ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥାଏ ଥୁଣ୍ଟାଗଛ ହୋଇ 

ରାତି-ସଞ୍ଜ-ସକାଳ-ଧୂପ ଦେଖେ 

ମାଟି ଗର୍ଭରୁ ଜଳ ଶୋଷିନିଏ ହେଲେ

ଆକାଶ ଦେଶରୁ ତୁମକୁ ଚାହିଁରହେ

ମୋ ଆଶାରେ ତୁମେ ହିଁ ଜଣେ 

ବୁଝିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଭିନୟ କରୁଥାଏ ।