ଆଶା ଓ ନିରାଶା

ଆଶାର ସମୁଦ୍ର ରେ

ନିରାଶା ର ଢେଉ

ଆସୁଛି ଆସୁଥିବ।

ଦୁଃଖ ପରିତାପର ମେଘ

ବରଷୁଛି ବରଷୁଥିବ।

ଘୃଣାର ସୁଗମତା

ଅତ୍ୟାଚାରୀ ର ଅତ୍ୟାଚାର

ସ୍ଵାର୍ଥର ତାଣ୍ଡବ,

ହେଉଥିଲା ହେଉଥିବା।

ହେଇ ଦେଖ ,, ପ୍ରତ୍ୟେକ ପତ୍ର ଝଡ଼ା ପରେ

ନବ ପଲ୍ଲବୀତ ହୁଏ ଦୃମ

ନବ ଆଶା ରେ ସଞ୍ଚାରିତ ଏ ଜଗତ

ପୁଣି ବଞ୍ଚି ବାକୁ ହେବ, ଆଶାର ଦୀପ

ଜଳେଇ ବାକୁ ପଡ଼ିବ।।

ଆଶା ଓ ନିରାଶାର ଦୋଛକିରେ

ଆଶାର ମଶାଲ ଜାଳିବାକୁ ହେବ।