ଆକାଶ

ଆକାଶେ କି ଶୋଭା ଉଜ୍ୱଳ ତରଙ୍ଗ 

ନୀଳରଙ୍ଗ ବେଶ ସାଜେ

ଉଦୟ କିରଣ ପ୍ରତି ପ୍ରଭାତରେ 

   ଆମ ମନ ପ୍ରେମେ ହଜେ l

ଆକାଶରେ ତାରା ଆଲୋକର ହୀରା 

      ସୁନ୍ଦର ଚିତ୍ରରେ ଭରି

ଧରଣୀ ବାସୀଙ୍କି ଦେଖାଇ ଦିଅନ୍ତି 

       ଦେଖନ୍ତି ଆଖି ଆବୋରି l

ନବଘନ ବେଶ ସାଜି ହୋଇ ଦେଖ 

       ଆକାଶରେ ଦିନପତି

ବିହାର କରନ୍ତି ସନ୍ତୋଷ ଚିତରେ 

        ମନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚିନ୍ତନ୍ତି l

ପୂରୁବ ଆକାଶୁ ବାହାରି, ପଶ୍ଚିମ 

       ଆକାଶେ ହୁଅନ୍ତି ଅସ୍ତ 

ନିର୍ମଳ ଆକାଶେ ଶୋଭା ବେଶେ ଆସି 

       ବୁଝନ୍ତି ପ୍ରାଣୀଙ୍କ କଷ୍ଟ l

 ରାତି ଆକାଶରେ ଜଗତର ମଣି 

       ଫୁଲ ପରି ରୁପ ତାର

ଚନ୍ଦ୍ରମା ବୋଲିଣ ନାମ ବିସ୍ତାରନ୍ତି 

       ଜ୍ୟୋତି ମଣି ଆକାଶର l

ନୀଳଆକାଶରେ ମେଘମାଳା ସାଜି 

        ଶୋଭାର ତରଙ୍ଗ ହସ 

ବରଷାର ବାରି ଧରଣୀରେ ଭରି 

        କୃଷକର ମନ ତୋଷ  ।।