ଆଈ

ହୃଦୟଟା ତା'ର ମମତାରେ ଭରା 

   ଅଟଇ ସେ ଆମ ଆଈ 

ମାମୁଁ ଘର ଗଲେ ଆଗ ଖୋଜା ପଡେ 

   ମଉଜ କରିବା ପାଇଁ ।

ଆଈର ମନଟା ଫୁଲଠୁ କୋମଳ 

   ନାତି ନାତୁଣୀଙ୍କ ପାଇଁ 

ସିଏ ଥିଲେ ପାଶେ ବେଳ ଗଡିଯାଏ 

   ଜଣା ବି ପଡଇ ନାଇଁ ।

ମାଆ ଠୁ ଅଧିକା ସ୍ନେହର ପସରା 

   ଆଈ ପାଖେ ଥାଏ ବନ୍ଧା 

ଶରଧାରେ ସିଏ ପରଶି ଦିଏ ତା '

   ସୁଆଦିଆ ହାତରନ୍ଧା ।

ପୁରାଣ ପୋଥି ଠୁ ରାଜାରାଣୀ ଗପ 

   ବୁଢ଼ୀ ଅସୁରୁଣୀ କଥା 

ଆଚମ୍ବିତ ଲାଗେ ଆଈ ଠାରୁ ଶୁଣି 

   ବୀରତ୍ୱର କେତେ ଗାଥା ।

ଆଈର ମମତା ଅଜାଙ୍କ ଆଦର 

   ମାମୁଁ ମାଇଁଙ୍କର ସ୍ନେହ 

ମାମୁଁ ଘର ଆଡେ ବୁଲି ଯିବା ପାଇଁ 

  ମନରେ ଜଗାଏ ମୋହ ।