“ पहाटे ऐकु येऊ लागली धून तंबोऱ्याची, मोहरुन गेली सारी सृष्टी त्या वाटेवरची ! आपसूकच ओठी उमटली सरगम भूपाळीची, ओळख पटली नव्याने स्वतःतल्या रसिकाची ! ”