वरात

रात वरात

रात रात

कृष्ण रात

त्या फुलांत

बोलतात

अधर धरा

त्या ओठात

का टाकते

जणू कात

अत्तराच्या 

त्या कुपीत

दरवळते

वारा वात

फुलाफुलांत

मधुकोषात

कृष्णकुंजन

रातरात

वृंदावनी

बासरीत

सप्तस्वर

डोलतात

सागराच्या

शिंपल्यात

स्वातीमोती

घडतात 

पेंगते 

रातरात

प्रेमदीप

उजळतात