तुझ्याशिवाय जगणं मला शक्य नाही

तुझ्याशिवाय जगणे नाही

गर्दीच्या ह्या बोभटात मन माझा रमत नाही

ह्या बेभान झालेल्या वादळात

आपल म्हणून कोणी वाटतं नाही

तुझ्याशिवाय जगणे आता शक्य नाही

तुझ्यासोबत गंध तो श्वासात अजून दरवळतो आहे

आता शोधूनही तो अनोळखी वाटतं आहे

शोधत आहे तुला मनानी मी सैरभैर

म्हणून म्हणते तुझ्याशिवाय जगणे आता शक्य नाही

तुझ्यावर कविता करते ठरवले मी मनाशी

आकार, इकार, उकार, हे जुळत नाही

मन मात्र अता तुझ्याशिवाय लागत नाही

अर्थ काही केल्या मला उमगत नाही

तुझ्याशिवाय जगणे आता मला शक्य नाही