श्रावणी शृंगार

स्वप्न हे पाहता लोचने

श्रावणात फुलले

निसर्गाशी जमले नाते

सत्यात उतरले

चाफ्याचा तो स्पर्श होताच

शब्द काही फुटेना

या दुनियेत कधी रमलो

माझे मला कळेना

नृप आगळे दिव्यत्वाचे 

श्रावणात लाजले

येणारे फुलांचे ताटवे

दाहीदिशांना पहुडले

दिवसाची सांज होताच

फुलपाखरू दिसे 

आकाशाकडे पाहताच

भासे गोंडस ससे

पानोपानी बूँद बघता

मन माझे झुरले

श्रावणातल्या त्या थेंबाने

डोळे माझे दिपले

श्रावणी शृंगार सजता

आकाश वेडे झाले

नभी पक्षी दिसता हास्य

नवे उलगडले