सावधान !

सोहळे इथे मरणाचे संपले आहे 

शव कुणाचे बेवारस पडले आहे 

मोहमायेचे बंध विरून सारे गेले 

तांडव सैतानी हे भयाण चालले

मृत्यूची भयंकर अशी लाट आहे

श्वासात गतिमान तिची वाट आहे

सावधान असावे रे आता मानवा 

घरीचं थांबून रोखावे दृष्ट दानवा 

कधीही निघेल फतवा त्या यमाचा  

भरवसा न उरला घेतल्या श्वासाचा 

जपावे किती अन कसे जीवाला !

प्रश्न एक निर्माण नव्या क्षणाला

काल बेफिकीरी होती जगण्यात

चाप आज स्वैराचारी वागण्यात

माणूस माणसाला लागला घाबरू

स्पर्शाने सुध्दा मन लागले चाचरू 

मनुष्य जाती मागे सुरू पणवती

कुठल्या गुन्ह्यांची फाडली पावती !

प्राणीपक्षी तेवढा संचारतो मुक्त 

पाळून होता तो निसर्गाची शिस्त

देवच जाणे, काय घडेल यापुढे

कुणास सुटले कधी नियतीचे कोडे !