रागावर नियंत्रण

ठरवलं तर सगळं होतं रागावर पण नियंत्रण करता येतं

भूतकाळात गेले रममाण झाले जुने दिवस आठवत बसले

स्वप्नं तेव्हा पाहिली साथ देणार कोणी नव्हतं

पापण्यांच्या गोतावळ्यात मन माझं रमलं

काटे टोचले मनाला माझ्या, आधार फक्त तुझा होता

वेदना असह्य झाला हुंकार भासला शब्द माझा

पावसाळी वातावरणात ओल्याचिंब देहाला आग ही लागली

जळत्या या देहावरती स्वप्नांची डरकाळी अंगावरती आली

अबोल माझ्या मनाला दुःखाने घेरलं, निरागस हास्य ते तेव्हा कुठेतरी हरवलं

आसवांनी घर केलं होतं त्यावेळी माझ्या मनावर

हळूच खिडकीतून हवेची धुंद झुळूक गालावरती आली

सगळे विसरुन नवीन स्वप्न पाहण्या जागी मी झाले

आता माझ्या रागावर मीच नियंत्रण ठेवते

सगळ्यांना आनंदी करून आनंदित मी होते