पुरस्कार

लिहित गेले प्रेरणेतून

होत राहिले व्यक्त 

तेव्हा नव्हते कोणीही

लेखणीच होती फक्त 

मैत्रिण झाली सख्खी

सगळे सगळे लिहू लागले

कोणीच नव्हते जवळ तेव्हा 

शब्द माझ्यासाठी जागले

किती मोकळं वाटू लागलं

घुसमट थांबली जेव्हां

कळलं नाही लेखणीला

एवढी धार आली केव्हा

अर्थपूर्ण लिखाण झाले

आली मना उभारी

किमया केली लेखणीने

दिमाखात पुस्तकं सारी

इतकं सुख नव्हतंच

कशातच मिळालं मला

साहित्याच्या अंगणाची

शोभा लेखन कला

मिळाले कौतुक आणि

शाबासकीची थाप

हेच मोठे पुरस्कार

पडली लेखनछाप

वाटलेच नव्हते मिळेल

पण पुरस्कारही प्राप्त झाला

लिखाणाला माझ्या मग

अजून हुरूप आला