पर्स

पर्स ही नेहमीच,

तीची आवड़ीची ।

अगदी बाहुलीच्या,

खेळापासून तर...

म्हातारी आजीपर्यत ।

पर्स एक असतांना,

दूसरी आली नाही,

असे कधी झाले नाही ।

मोह मात्र सारखाच,

सगळ्याच पर्स चा ।

पर्स खांदयावर,

काही वेगळाच थाट,

पर्स घेऊनच करते,

ती आपल्यांची गाठ ।

फक्त पर्स से आकार,

आणी पर्स चे प्रकार,

थोड़े थोड़े बदलत गेले।

खने ,रकाने थोडे,

इकडे तीकडे झाले,

पण पर्स वेड़ नाही गेले।

पर्स म्हणजे तीचे,

सौदर्याचे दूकान असते ।

पर्स मधे तीच्या ,

काय काय नसत।

टीकली,पावड़र,

काजळ,बरच काही असत।

पन,बरच काही तीला,

वेळेवर दिसत नसत ।

मग होते चीड़ चीड़,

भराभर उघडती,

एक एक खानी,

नाहीच मिळाले,

मग पर्सच उतानी ।

मग हसते मनोमनी,

गाते मनातली गानी,

अशी आहे तीच्या,

पर्स ची कहानी ।