पाऊस... माझा मित्रच !

मृगाच्या पहिल्याच दिवशी तो मला अवचित भेटायचा...

इतके दिवस मात्र न जाणे कुठे असायचा?

मी लहान असताना तो बरसतच यायचा...

माझ्याशी दिवसभर मनसोक्त खेळायचा !

त्याच्यामुळे मी आईचा मार खायचा... 

अन् हा मात्र तेव्हा खो- खो हसायचा !

शाळेत असताना त्याची नि माझी फारच होती गट्टी...

तो अंगणात आला की, माझी शाळेला सुट्टी ! 

बालपण सरलं तारुण्यात आले....

पण तो मात्र तसाच खट्याळ अन् अवखळ! 

आता माझ्या मनातलं गुपित मी हळूच त्याला सांगायची..

त्यावर मात्र त्याने मात्र मला चिडवत उगा फिरकी घ्यायची ! 

माझ्या सुखदुःखाचा तोच आहे साक्षीदार... 

त्याच्याच साक्षीने झाली आहेत माझी स्वप्ने साकार ! 

पुढेही मला साथ हवी आहे त्याची... 

रिमझिमणाऱ्या पावसाची ...अहं माझ्या मित्राची !