मृग किमया

धूळवाफा पेरणीला शेत नांगरलं

नभी मृगनक्षत्र साजरं उतरलं

आले मेघ काळे धरणीला गोंजारलं

सोसाट्याच्या वाऱ्याने राणीला विचारलं

वाट कुणाची पाहते नजरी भारलं

होता कृपेचा वर्षाव अस्तित्व तारलं

भुईच्या उदरी लपलेलं तरारलं

वानोळा द्यावया दसपटी शिवारलं

रूजेल बियाणं ओलावून धारलेलं

पुन्हा एकवार मृदूस्वप्न भरारलं