माय माझी

ए माय, बघ बाय 

तू गेली सोडून आम्हा 

तुटला मायेचा पान्हा ! 

जन्म हा आता सुना 

तुझवीण जगू कसा 

हृदयी तुझ्याच खुणा !

गेलीस तू अशी निघून 

सोडून अर्धा डाव 

भरले नाही अजून घाव !

नाही कानी तुझी हाक 

आठवण तुझी होता 

व्याकुळ मन हकनाक !

बोट धरुनी माझे 

केले समृद्ध जीवन सारे 

वाहिले संसाराचे ओझे !

बनून एक धागा 

मायेच्या या गुच्छाचा 

पावलो पावली मी जागा !

तुझवीण मी नाही बरा 

अपूर्ण हा जीवनमळा

पदर मायेचा फाटला जरा !

आठवते तू अंधुक मला 

धावपळीत असे जरा 

डोळ्याच्या कडाहि ओल्या !

शिकवण असे तुझी 

सेवा असो सर्वांची 

अपेक्षा फळांची खुजी !

मायेची शिदोरी ही 

मज लाख मोलाची 

असे जीवनात या