करोना

कालपर्यंत जे म्हणत होते

मरायला वेळ नाही

तेच आता जगायचे कसे

हा विचार करीत आहेत

करोनासारख्या क्रुर शिक्षकाकडून

जगण्याचे पाठ घेत आहेत

सिलॅबस संपेल परीक्षा होईल

आपण सुधारलो की नाही याची

सावरलो की नाही याची

पास झालो तर बरे

नाहीतर क्रुर शिक्षकाच्या

स्वाधीन होणे आहेच

कारण देव देवळात बंद आहे

माणूस घरात बंद आहे

कोरोनाच्या सावटाखाली

सगळे कसे जेरबंद आहे

माणूस माणसाला दिसत नाही

मृत्युचे तांडव सर्वत्र आहे

जात धर्म पंथ डबाबंद आहेत

करोना थैमान घालतो आहे

राक्षसी जबड्यात माणस कोंबतोय

माणसातला देव आता दिसू लागला आहे

माणुसकी पुन्हा जीवंत होऊ लागली आहे

फक्त सच्चा माणूस उरला आहे

कोरोनाचा मुकाबला करीत आहे