कल्पनेचा कुंचला

तुझ्या कल्पनेच्या कुंचल्यातून

का साकारलीस माझी प्रतिमा |

उधळून सारी प्रतिभा तुझी

तिला उरली न कुठली सीमा | |१ | |

कुंचला तुझा किती अद्भुत

त्याची काय वर्णू महती |

प्रत्यक्षाहून प्रतिमा उत्कट

सारे संभ्रम तेथ प्रकटती | |२ | |

कल्पनेचा तु उद्गाता तुला

अंत असेना ना लागे पार | 

तूच घडविशी तूच मोडीशी

देवा तूच खरा वेडा कुंभार | |३ | |

कल्पनेच्या कुंचल्यातून

करशी काय रे साकार |

उगाच नाही तुला म्हणती

देवा तु निर्गुण, निराकार | |४ | |