खंत...

माणसंच करतात माणसांचा अंत,

हीच आहे मोठी खंत.

हे सर्व पाहणारा माणसाचा;

दगडातला देवही असतो तेव्हा का बरं शांत?

खंत वाटते कधी- कधी ह्या आपल्या जगण्याची अन......

वीतभरचं कपडे घालून कुडकुडत, आशेच्या नजरेने गर्दीच्या रस्त्यावर फिरणाऱ्या त्या पोराची.

खंत वाटते ह्या समाज्याची जो बदलला- बदलला म्हणून;

त्याच स्थितीत त्याच जागेवर घुतमळतो.

खंत वाटते माणसातली माणुसकी पाहून-पाहून ;

म्हणून तर ढासळली समानता ही ह्या निसर्गाची राहून-राहून.

खंत नाही एखाद्या व्यक्तीने दगा दिल्याची.........

खंत आहे, त्या व्यक्तीवर विश्वास ठेवल्याची.

खंत आहे, मनात बऱ्याच काही गोष्टींची;

जी बोचणाऱ्या कुरूपातल्या काट्यासारखी, क्षणाक्षणाला ठसठसणारी