काजवा

मन निराश अंधारी

खूप झाले हताश 

छोट्याशाच काजव्याने 

केले शुभ्रही प्रकाश ||

गर्द रात्रीच्या अंधारी 

खूप काळोखही झाला 

अचानक काजवाही 

चमकत पुढे आला ||

दिसायला बारीकसा 

दोन पंख असतात 

वनी झाडाच्या ढोलीत 

अंडी सदा घालतात ||

दिनभर काजवाही 

लपूनच बसतात 

रात्र होत असताना 

बाहेरही पडतात ||

लुकलुकत्याही राती 

लुप्त अंधार करीतो

एक खेळ समजतो 

सूत त्याला पकडतो ||

करी दान प्रकाशाचे 

परोकारानेही द्यावं 

कधी वाटते आपण 

काजव्याचे रूप घ्यावं||