जगू आनंदाने

मुखपट्टी गालावर बसली

सौंदर्य साधन गायब झाली

आनंद दुःख संपून गेले

रंग ओळखण्यासाठी

स्पर्धा संपून गेली

काळा की गोरा नको

आता असला तोरा

सांभाळून राहू सगळ्यांना

मुखपट्टी स्वच्छता हात धुणे

लस घेणे सुरक्षित अंतर

हेच करतय सुरळीत जीवन

मोह माया प्रेम त्याग नको चिंता 

करून चिंतन नको द्याला आलिंगन

मागे पुढे नको व्हायला अहो फक्त

जगा आनंदाने शिकवलं एका विषाणूंन

जगाला शांत केलं अविस्मरणीय उत्स्फूर्त

आनंद दुःख होऊन निपचित केले साऱ्यांना

एकच मागणे आता जगुया मुखपट्टी घालून

सुरक्षित अंतर ठेवून फक्त माणूस म्हणून

जगू आनंदाने सन्मान करू सार्थक करू

जीवन समृद्धी आणि सुख शांतीच

हाच एक संदेश आपल्या शब्दात

आजच्या कविता दिनी