जाईल प्राण हा निघून

जाईल प्राण हा निघून

एक दिवस या हुंदक्यानी

जातो निघून वेळीच आता 

कुठेतरी अशा ठिकाणी

नसणार तिथे कोणी माझे

दुनिया जणू ती परक्यावाणी

रडू नको कधीच मजसाठी

थकललेल्या त्या लोचनानी

जातो निघून वेळीच आता

अशा मी तुझ्या आयुष्यातुनी 

फुंदू फुंदू रडणं हे माझं

एकूण ही केलं न ऐकल्यावाणी

चुक माझीच नेहमीच सांगत 

टाकलं मज एकटच अनवाणी

भिजला देह माझा सदा

आठवनीच्या आसवाणी

जाईल प्राण हा निघून

एक दिवस या हुंदक्यानी 

दिसणार ना कधीच आता

सोधू नकोस मज नयनांणी

न ऐकली हाक माझी वेळी 

दिलती तुज जी माझ्या सुरांनी 

जातो निघून आता कर माफ

चुकलो मी माझ्या चुकांनी 

सुखी राहो सदा तू हेच सांगतो 

नको आणू कधी डोळ्यात पाणी