रात्र काळोखाची आली

रात्रं काळोखाची आली

जीव झाला भंग क्षणोक्षणी

काय होतं काय झालं

वेडं गुतंले हे मनी

पोरंक केलं लेकरांला

असं कसं नात्याचे गावं

हिचं साधून संधी

वैऱ्यानी घातला उरी घाव

सोडून गेलं दुःखात

माझे सारे साथीकरी

घाव घालायला गोळा झाले 

माझे सारेच मारेकरी

पोरखं झालं लेकरू

बिन पंखा वीणा तडफड

 जसं फाखरू

काय चूक झाली माझी 

झालो असा परक्या वाणी 

माघे पुढे कोणी नाही

एकटाच आणवानी