हेमंत लक्ष्मी

हे हेमंत लक्ष्मी, तुझे नयन का गं मिटले?

घन हिम वर्षावाने धरतीचे रंग कसे विटले?

तुझ्या हातीचा सायंदीपही।

मलीन होई धुके वेढुनी ।

तुझ्या कंठीच्या मधुर वाणीला, 

का गं करुणाघने वेष्टिले?॥

धरणीची भरली तू ओटी, विपुल सोने, धनधान्याने।

गृहलक्ष्मीचे अंगण सजले, आज तू दिधल्या दानाने।

  असे देउनी दान अगणित।

समोर का तू कधीही न येशी?

  गुप्तदान तव ऐश्वर्याचे।

देऊन आम्हा कधी न मिरवशी?

शांत,शीतल, दंवबिंदुपरी।

सोज्वळ, निर्मळ, वदन झाकिशी।

तरीही हे हेमंतलक्ष्मी,

तव कृपा तू आम्हावरी सदैव राखिशी।

नतमस्तक आम्ही तव चरणांशी।

नतमस्तक आम्ही तव चरणांशी॥