गुंडाळ गाशा

पळणारा डिसेंबर

 सापडत नाही मुठीत

 येत नाही मिठीत 

तो जातो आठवणींच्या

 कुपी वाटीत

काही सुखाच्या काही दुःखाच्या 

काही आनंदाच्या काही भाग्याच्या

 आपण फक्त मनाच्या

 तळाशी जपून ठेवायच्या

कधी त्या अधून-मधून

 उघडून बघायच्या 

सु:खे दु:खे समसमा म्हणत 

पुन्हा अनुभवायच्या

 पण नाही खंत करायची

नवी उमेद धरायची

 बाळगायची नवीन आशा, 

 आणि जुन्या वर्षाला

 म्हणायचे तू आता गुंडाळ गाशा