दंग हा अभंग

रूप तुझे पाहूनी होतो मी दंग|

रचला असा मी तुझसी अभंग||

शब्दरूपी परब्रह्म गोड अबोल|

पाटी असता समर्थ बनते संकटाची ढाल||

भक्ती माझी साधी भोळी सेवा ही निरंतर|

दिव्य रूप स्वामी तुझे निर्गुण निराकार||

मनी अंतरीचा ठेवा उजळला दिवा|

तुझे नाम घेता मना शांती लागे जीवा||

स्वामी चरणी माथा ठेवूनी आता|

दु:ख नष्ट होता, स्वामी आधार देता||