देऊळ बंद !

घेऊनि ओझे चिंतांचे 

येतो नित्य तुझ्या दारी 

सांगूनि नाना व्यथा तुला

जगाची करतो कागाळी

कान तुझे हे असतील किटले

आली कटकट माघारी

पण नाही कुणी सखा स्वामी

तुजवीण दुजा या संसारी

नको रे बंद करुस ते दार 

नको रे बंद करुस ते दार

तूचि माझ्या जीवनातला

एकमेव आधार 

नको रे बंद करुस ते दार !