चलना सखाया

श्वासाची ही मैफल आपुल्या,

रंग त्यामधे सख्या भरू .

निजल्या वेली निजले पक्षी ,

सोनेरी क्षण पुन्हा स्मरू .

आसमंती या दरवळ दाटे ,

रातराणी ही फुलली रे .

अनुरागी या मनात माझ्या ,

भास मिठीचे स्मरले रे .

लुकलुक करती किती तारका ,

चंद्र रोहिणी सवे फिरे .

चुंबननक्षी देहावरती ,

आजही त्याची स्मृती उरे .

मंद मोगरा धुंद गंध हा ,

निसर्ग फुलूनी कसा हसे .

मधुचंद्राच्या त्या रातीचे ,

जणु अंगावर मोरपिसे .

समुद्र लाटा उधान वारा,

मन भिरभिरते तुझ्या सवे .

कटिभवती कर असा असु दे ,

स्वर्ग सुख हे मला हवे .

चल ना सखया पुन्हा एकदा ,

परतून त्या गावी जावू .

मैफिल भरवू श्वासाची पण ,

कधीच भैरवी ना गाऊ